چگونگی زنگ زدن فلزات
زنگ‌زدگی، نتیجه انجام واکنش‌های شیمیایی در آهن در حضور دو ماده آب و اکسیژن است که منجر به ایجاد اکسید قرمزرنگی در سطح آن می‌شود.
فرآیند زنگ‌زدگی یک واکنش الکتروشیمیایی است. به عبارت دیگر در این فرآیند در محلولی که بین الکترود یا قطب الکتریکی و الکترولیت، یک ناقل الکترونی وجود داشته باشد، یک واکنش شیمیایی انجام می‌شود.

در فرآیند زنگ‌زدن، با انتقال الکترون‌ها از آهن به اکسیژن، این واکنش الکتروشیمیایی آغاز می‌شود. الکترولیت‌ها در کنار آب، فرآیند خوردگی در سطح آهن را تسریع می‌کند همان‌طور که در سرمای زمستان به علت نمک‌پاشی در سطح جاده‌ها، زنگ‌زدگی در سطوح فلزی وسایل نقلیه‌ای که در راه‌ها تردد می‌کنند نیز به مراتب بیشتر است.

در آزمایشی قصد داریم به کمک راهکاری ساده نقش عوامل مختلف مانند سرکه، آب و آب اکسیژنه را در تسریع فرآیند زنگ‌زدگی فلزات مورد بررسی قرار دهیم.برای انجام این آزمایش به مقداری سیم ظرفشویی، یک ظرف شیشه‌ای و مقداری آب، سرکه و مقداری محلول سفیدکننده نیاز دارید.
ابتدا سیم ظرفشویی را داخل ظرف شیشه‌ای قرار دهید. سپس درون ظرف مقداری آب بریزید تا آب به طور کامل روی سیم ظرفشویی را بپوشاند.مقدار کمی سرکه و مقداری هم محلول سفیدکننده به آب درون ظرف اضافه کنید. ظرف را برای چند ساعت در گوشه‌ای قرار دهید و آنچه در ظرف اتفاق می‌افتد را به دقت زیر نظر قرار دهید.مشاهده می‌کنید پس از گذشت مدت‌زمان کوتاهی سیم ظرفشویی زنگ می‌زند و می‌توانید آثار ناشی از زنگ‌زدگی را بخوبی در سطح سیم ظرفشویی ببینید.

به نظر شما چه عاملی موجب می‌شود سیم ظرفشویی در این مدت کوتاه زنگ بزند؟ فکر می‌کنید چگونه واکنش شیمیایی میان ترکیب مواد موجود در داخل ظرف بر سیم‌ظرفشویی اثر می‌گذارد؟ چگونه می‌توانید در چنین شرایطی از زنگ‌زدن سیم ظرفشویی جلوگیری کنید؟ همان‌طور که می‌بینید از ترکیب عنصر آهن با آب و اکسیژن، زنگ آهن ایجاد می‌شود.

سرکه ، پوشش محافظی را که در سطح سیم‌ظرفشویی وجود دارد، از بین می‌برد و به این ترتیب مولکلول‌های اکسیژن موجود در محلول سفیدکننده به آسانی و بدون وجود هر گونه محدودیتی با آهن موجود در سیم ظرفشویی ترکیب می‌شود.
به این ترتیب، سیم‌ظرفشویی که در آب قرار گرفته و سطح آن مرطوب شده است، بسرعت زنگ می‌زند. اگر سیم ظرفشویی را به انتهای دماسنج ببندید و سپس آن را داخل آب بیندازید، متوجه می‌شوید در اثر این فرآیند دمای آن افزایش می‌یابد. چراکه واکنش زنگ‌زدن آهن، واکنشی گرمازاست که به آزادشدن گرما در محیط منجر می‌شود.

با انجام این آزمایش متوجه می‌شوید عوامل محیطی می‌تواند نقش بسیار مهمی در سرعت انجام واکنش‌های شیمیایی داشته باشد.به گونه‌ای که گاهی برخی از واکنش‌ها که انجام آنها در شرایط طبیعی، مدت‌زمان زیادی به طول می‌انجامد در حضور بعضی از مواد که نقش کاتالیزور را دارند تسریع می‌شود. بنابراین سرعت انجام این واکنش‌ها به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد

هر یک از ما می توانیم مهارت های لازم برای برقراری ارتباط خوب را بیاموزیم. برای برقراری ارتباط خوب و ابراز وجود باید از کلمات مناسب استفاده کنید تا بتوانید آن طوری که می خواهید حرف خود را بزنید. اما مهارت های برقراری ارتباط،فقط رفتار کلامی نیست.

رفتار مبتنی بر ابراز وجود از ویژگی های متعددی برخوردار است که در این جا اشاره می کنیم:
1. تماس چشمی : یکی از بارزترین جنبه های رفتاری هنگام گفت و گو با اشخاص این است که شما کجا را نگاه می کنید. اگر مستقیما در چشمان کسی که با او حرف می زنید نگاه کنید می توانید صمیمی بودن خود را به او انتقال دهید.

اما اگر هنگام گفت و گو با اشخاص  به جای دیگری خیره شوید نا مطمئن بودن خود را القا کرده اید و اگر بیش از اندازه در چشمان او نگاه کنید، احتمالا احساس بدی پیدا می کند و به این نتیجه می رسد که او را زیر حمله قرار داده اید.

نگاه آرام و پیوسته، و گاه برگرفتن این نگاه به گفت و گو حالت مشخص تر و دوستانه تری می دهد و بر صمیمیت و احترام و صراحت سخن می افزاید.

2. حالت بدن: در حالت نشسته وقتی تنه شما 30 درجه به سمت مخاطب نزدیک می شود، بر صمیمیت گفت و گوی شما اضافه می شود. در حالت ایستاده، قرار دادن بدن در حالت قائم و پویا و قرار گرفتن رو در رو با شخص مخاطب، میزان ابراز وجود شما را افزایش می دهد. قرار دادن بدن در حالت انفعالی، بی درنگ به مخاطب امتیاز می دهد. دور کردن بدن از او و یا فاصله گرفتن از او نیز توان گفت و گوی مخاطب شما را افزایش می دهد.

3. فاصله جسمانی: فاصله اشخاص با یکدیگر به موثر واقع شدن ارتباط میان آن ها کمک می کند. ایستادن یا نشستن بسیار نزدیک به یکدیگر و یا لمس کردن هم نشانه صمیمیت در گفت و گوست. البته گاه نزدیک شدن بیش از اندازه اشخاص به یکدیگر توهین آن ها به هم را تداعی می کند.

4.  ژست: اگر پیام با ژست مناسب همراه شود می تواند به تأکید، بی آلایشی و گرمی رفتار شما بیفزاید. استفاده توام با آرامش از ژست محبت آمیز می تواند بر عمق یا قدرت پیام شما بیفزاید.

5. حالت صورت: آیا تا به حال دیده اید که کسی خشم خود را با چهره ای خندان ابراز کند؟ چنین چیزی بی مفهوم است.ابراز وجود موثر باید با پیامی که مخابره می شود سازش و همخوانی داشته باشد. پیام صریح زمانی بیشترین اثر خود را می گذارد که با چهره ای جدی مطرح شود. ارتباط دوستانه نباید با اخم همراه باشد . توجه داشته باشید که حالت چهره و سخن شما باید یک پیام را منتقل کنند.

6.لحن و بلندی و کوتاهی صدا: طرز استفاده از صدا عنصری حیاتی در ارتباطات ماست. کلامی که با دندان های به هم فشرده و در حال عصبانیت بر زبان می آید، با پیامی که در حالت ترس می گویید تفاوت کلی دارد. شما می توانید با لحن صدای خود خشم، مهر و علاقه و بحثی متقاعد کننده را به دیگران القا کنید. می توانید صدای خود را ضبط کنید و تمرین کنید. سبک های مختلف را بیازمایید تا به سبک مورد علاقه خود دست یابید.
برقراری ارتباط با دیگران

7. روان صحبت کردن: برای انتقال پیام باید بتوانید به روانی صحبت کنید. لازم نیست که مدتی طولانی و به سرعت درباره موضوعی حرف بزنید.اما اگر ضمن صحبت مکث های طولانی بکنید، احتمال خسته شدن کسانی که به حرف های شما گوش می دهند زیاد است. اظهارات کوتاه، صریح و روشن به سادگی بیشتری درک می شوند و به مراتب از سخن توام با مکث های طولانی و لکنت بهتر است. 

30 ثانیه درباره موضوعی حرف بزنید و آن را ضبط کنید. بعد به سخنان خود گوش دهید. به مکث های 3 ثانیه و بیشتر توجه کنید. بعد با تمرین بیشتر سعی کنید که فاصله مکث ها را تا حد امکان کاهش دهید.

8. گوش دادن
گوش دادن نشانه احترام شما به شخصی است که با شما صحبت می کند. گوش دادن موثر به عوامل زیر توجه دارد:

* توجه به سخن کسی که حرف می زند مثلا با متوقف کردن سایر فعالیت ها مثل تلویزیون
* توجه به پیام گوینده مثلا سر تکان دادن برای تایید
*  تلاش برای درک سخن گویند: قبل از پاسخ دادن به او به احساسات واقع در پس پرده کلمات توجه کنید.
گوش دادن به جا و متناسب به احقاق حق و ابراز وجود شما می افزاید و کیفیت روابط شما را بهبود می بخشد

محیط خانه، عرصه‌ی اولیه اجتماعی که در آن نوجوان به طور مداوم‌تری تحت نفوذ و نظارت پدر و مادر خود می‌باشد. بعد به جست‌وجوی راه‌هایی برای کسب استقلال می‌گردد.

دوره نوجوانی دوره‌ی حساسی از رشد است. نوجوانان به طور مداوم در حال تغییر ذهنی، جسمی و روحی می‌باشند. این دوره به عنوان پر‌چالش‌ترین و پر‌سانحه‌ترین دوره زمانی در رابطه بین والدین-فرزند مشاهده می‌شود. آنها درباره‌ی دنیای واقعی بیشتر آموخته و سعی می‌کنند برای مستقل شدن از والدین و پذیرفته شدن در گروه‌های اجتماعی تلاش نمایند.

نوجوانان می‌خواهند به عنوان بزرگسالانی که قادر به مهارت‌های تصمیم‌گیری هستند، درک شوند. همچنین می‌خواهند تا اعضای یک گروه بزرگ از همسالان باقی بمانند.

این موارد عامل رفتار‌های ناسازگارانه فرزند در محیط زندگی خود می‌شود. نازسازگاری کم برای نوجوان تعریف شده است چرا که سن هویت‌یابی و کسب و شناخت استقلال است ولی رفتارهای مخرب ناسازگارانه باید مورد بررسی قرار گیرد.
 
ریشه‌یابی ناسازگاری‌های نوجوان
محیط خانه، عرصه‌ی اولیه اجتماعی که در آن نوجوان به طور مداوم‌تری تحت نفوذ و نظارت پدر و مادر خود می‌باشد. بعد به جست‌وجوی راه‌هایی برای کسب استقلال می‌گردد. وی شروع به ساختن مفاهیمی از خود، از طریق مشاهده واکنش‌های افراد مهم در زندگی‌اش نسبت به خود، می‌نمایند. تجارب شخصی از ارتباط والدین- نوجوان اولین منبعی است که نگرش نوجوان را نسبت به خود و کیفیت روابط‌شان با همسالان را در بر می‌گیرد.

این نازسازگاری‌ها در حالت شدید پریشانی‌های روانی با خشم و استرس را به همراه دارد. یکی از عوامل شکل‌دهنده و اثر‌گذار بر رفتارهای ناسازگارانه نوجوانان سبک فرزند‌پروری والدین می‌باشد. سبک‌های فرزند‌پروری به عنوان رفتاری با نگرش‌ها و ارزش‌های والدین وتعیین چگونگی برقراری ارتباط با فرزندان‌شان گفته می‌شود. فرزندپروری مهارت، علم و صبر زیادی می‌خواهد و یک رشد دائم است. 

والدین در اینكه چگونه رفتار می‌كنند یا ابعاد والدینیِ خاص را كجا به كار می‌برند‌، وابسته به رفتار متفاوت فرزندان هستند. شیوه‌های والدین‌، غالباً بر حسب تعامل دو بعد رفتاری آنها متصور می‌شود. بعد اول به بررسی رابطه عاطفی «گرم بودن» با كودكان می‌پردازد و حدود آن از رفتاری پاسخ‌ده، پذیرا و كودك‌محور آغاز می‌شود و به رفتاری بی‌توجه و طرد‌كننده كه مركز آن بر نیازها و امیال والدین گذاشته شده است، ختم می‌شود. بعد دوم «كنترل» ‌والدین بر كودك را بررسی می‌كند و از رفتاری محدود‌كننده تا روشی آسان‌گیر و بی‌ادعا متغییر است و در آن برای رفتار كودك محدودیت‌های مختصری منظور شده است‌.

بررسی شیوه‌های رفتاری والدین

-بعد گرم بودن والدین؛
گرم بودن مۆثرترین بعد والدین در پرورش فرزند است، آن نه تنها كنش روانشناختی سالم را در طول دوره رشد پرورش می‌دهد، بلكه شالوده اساسی تجربیات آینده در آن قرار می‌گیرد. والدین گرم، كسانی هستند كه اغلب با فرزندانشان سخن می‌گویند و كوشش می‌كنند كنجكاوی آنها را برانگیزانند و به آنها كمك كنند تا راه‌حل مثبتی را برای ایجاد دلبستگی عاطفی امن بوجود آورند. والدین گرم‌، والدین پاسخگو و تحسین‌كننده هستند، آنها نسبت به نیازهای فرزندان‌شان حساس هستند، حامی صمیمی تلاش‌ها و كوشش‌هایشان هستند و به طور گسترده‌ای به تفكرات، احساسات و اعمال فرزندانشان علاقه‌مندند. والدینی كه گرم هستند از تشویق و پاداش استفاده می‌كنند و خیلی کم از فرزندانشان انتقاد می‌كنند، به ندرت آنها را تنبیه كرده و از آنها غفلت نمی‌كنند.

والدین پاسخگو و گرم افرادی هستند كه اغلب به كودكانشان لبخند می‌زنند‌، جایزه می‌دهند‌، تشویق می‌كنند و صمیمیت زیادی با آنها دارند و در عین حال، وقتی كودك رفتاری بد انجام می‌دهد از او انتقاد می‌كنند. والدین گرم و مهربان، ارزیابی‌های مثبتی از فرزندان خود دارند و حمایتهای عاطفیشان باعث می‌شود فرزندان احساس ارزش بكنند و این حس، پایه‌ی ایجاد خودپنداره است. والدین گرم به نیازها و خواسته‌های فرزندشان پاسخ می‌دهند‌، مسئولیت‌پذیرند و عواطف مثبتی نسبت به كودكانشان ابراز می‌كنند‌. هنگامی‌كه فرزندان تكلیف سختی انجام می‌دهند به آنها پاداش داده و محیط خانه را دلپذیر و شاد می‌كنند، افرادی كه در چنین شرایطی رشد می‌یابند‌، نسبت به نیازهای دیگران حساس و مسئول هستند. همان‌گونه كه والدین‌شان در برابر نیازهای آنها مسئول هستند‌. در مقابل والدین سرد و بی‌تفاوت بر خلاف موارد ذکر شده بالا عمل می‌کنند.

-بعد کنترل والدین
دومین بعد مهم والدین‌، كنترل است. هیچ‌یک از والدین نمی‌خواهند فرزندشان خارج از كنترل او باشد‌. این بعد از فرزند‌پروری نسبت به بعد «گرم بودن» پیچیده‌تر است. برای هدایت كودكان به سوی رشد مثبت اجتماعی، عشق و علاقه والدین به تنهایی كافی نیست.برای اینكه كودكان بتوانند افراد باكفایتی در اجتماع باشند و صلاحیت فكری پیدا كنند، مقداری كنترل از جانب والدین ضروری است. در هر حال باید به خاطر سپرد هدف غایی پرورش اجتماعی، خودگردانی است نه تنظیم توسط عوامل خارجی. هرگونه افراط در آسان‌گیری یا محدودیت توسط والدین به رشد ناقص پرورشی در كودكان منجر می‌شود. اغلب تحقیقاتی كه در زمینه نحوه برخورد والدین انجام شده‌، والدین را تشویق می‌كند كنترل ثابت و در عین حال انعطاف‌پذیر داشته باشند، كودكان‌ را نباید با كنترل سخت از خانه فراری دهند و یا آنها را در حصار بسته نگاه دارند.

كنترل والدین می‌تواند بسیار محدود‌كننده و سخت‌گیرانه یا بسیار آزاد‌گذارنده یا سهل‌گیرانه باشد که هر دو این ارتباط می‌تواند رفتارهای ناسازگارانه فرزند نوجوان را به همراه داشته باشد. سطح بالای کنترل والدین سبب درونی کردن مشکلات توسط نوجوان می‌شود و ناسازگاری، اضطراب و مقایسه اجتماعی و تعاملات ضعیف اجتماعی وی را به همراه دارد. در حالت عدم نظارت و کنترل والدین نوجوان رفتاری همراه با بی‌مسئولیتی‌، سلطه‌گر‌، غیرسازگار و دارای مشکل با همسالان می‌باشد.
 
روش‌های کاهش ناسازگاری در نوجوان
جهت شناخت و در نتیجه کاهش رفتارهای ناسازگارانه در نوجوانان برنامه جامع مشاوره‌ای برای نوجوان‌، والدین و مدرسه نیاز است.

-استفاده از مهارتهای موثر برقراری ارتباط
-شناسایی ارزشها، نگرشها و باورها
-آموزش فنون مدیریت استرس،خشم و تعارض
-آموزش مهارتهای مقابله برای مدیریت رویدادهای زندگی

نظم و برنامه سامان دهنده زندگی و وسیله ای موثر برای رسیدن به اهداف بزرگ است .با تشکیل برنامه منظم برای رسیدن به اهداف عالی ، لحظات زندگی خود را با ثمر و پر بار نمائید و برای استفاده بیشتر از ساعات عمر خود و جبران گذشته های از دست رفته با کوششی بیشتر و تصمیمی قاطع تر به پیروی از برنامه منظم و صحیح بپردازید .

عمل به برنامه صحیح انسان را منظم ، متعهد ، و معتقد به آنچه را که انجام می دهد می نماید .

حضرت علی علیه السلام در هنگام شهادت به امام حسن و امام حسین علیه السلام فرمودند : شما و همه فرزندان و اهل خود و همچنین کسانی را که این گفتار به آنان برسد وصیت میکنم : به داشتن تقوای الهی و نظم در امورتان .....

این پیام اولین مقام امامت عالم هستی حضرت علی علیه السلام است که روشنگر اهمیت نظم و برنامه برای همگان است .

به بیان دیگر اگر افراد در زندگی خود از نظم بهره ببرند بهتر می‌توانند زندگی خود را كنترل كنند. نظم می‌تواند در تمام حیطه‌های زندگی وارد شود. در این ایام اگر دید و بازدیدها، سرگرمی‌ها، زمان خواب و تغذیه افراد بانظم همراه شود، می‌تواند سلامت جسم و روان را به‌دنبال داشته باشد.

اما از آنجا كه كودكان و بخصوص نوجوانان دوست دارند در تعطیلات مستقل‌تر عمل كنند، آیا می‌توان برنامه مفرح، سرگرم‌كننده و جذابی را كه بر پایه حفظ نظم شكل گرفته باشد، برایشان تنظیم كرد؟

معمولا نوجوانان دوست دارند مستقل از فعالیت‌های خانواده عمل كنند و اگر علاقه‌مندی آنها و درخواست‌هایشان با خانواده همسو نباشد، این مساله باعث ایجاد دلخوری بین آنها و والدین‌شان می‌شود. در چنین شرایطی توصیه می‌شود به نیازهای نوجوانان اهمیت داده شود و از سرزنش كردن و پیام‌رسانی نامطلوب استفاده نشود.

گاهی مشاهده می‌شود مشكل اصلی علاوه بر همسو نبودن علایق، شیوه بیان درخواست‌ها از یكدیگر است كه باعث تحریك طرف مقابل می‌شود و به نوعی چالش و درگیری در خانواده ایجاد می‌كند. خانواده‌ها می‌توانند با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی و امكانات خود برنامه‌هایی را برای فرزندشان در نظر بگیرند تا به نوعی همه اعضای خانواده از تعطیلات لذت ببرند.

حال از کجا باید شروع کرد؟
اولویت‌های خود را بنویسید : معمولا همه مردم قبل از شروع تعطیلات نقشه ها و افکار دور و درازی دارند. استراحت، تفریح، ورزش، رسیدگی به کارهای عقب افتاده، دیدار دوستان و بستگان و خیلی کارهای دیگر. اما مطمئنا نمی توان همه این کارها را همزمان انجام داد. شاید یکی از اصلی ترین علت های پریشانی و استرس در طول تعطیلات هم، همین افکار باشد. اما چنین استرسی یک راهکار بسیار ساده دارد: دسته بندی و مکتوب کردن برنامه ها. می توانید یک قلم و کاغذ بردارید، چند دقیقه بنشینید و اولویت های خود را مشخص کنید. به این موضوع فکر کنید که در تعطیلات پیش رو واقعا چه کاری برای شما ارزشمندتر است. همه کارهایی را که مدنظر دارید روی کاغذ بنویسید و سپس به آنها نمره بدهید. مثلا شاید روزهای کاری سختی داشته اید و در حال حاضر مهم ترین مساله برای شما آرامش داشتن و به اصطلاح ریلکس شدن است. پس اولویت اول شما استراحت می شود. حالا روی یک کاغذ جدید اولویت ها را به ترتیب نمره بنویسید. این کاغذ را جایی نگهداری کنید که همیشه در معرض دیدتان باشد. مثلا جلوی آینه اتاق یا روی صفحه نمایش (مانیتور) کامپیوتر. این کار به شما کمک می کند در طول تعطیلات، مدیریت زمان خوبی داشته باشید. سعی کنید به لیستی که تهیه کرده اید کاملا وفادار بمانید و هرگز برای اولویت های پایین تر، وقت زیادی صرف نکنید. متعهدماندن به لیست اولویت ها باعث می شود طبق فکر و تصمیم اولیه پیش بروید تا دچار آشفتگی و استرس نشوید.

غذا را باهم صرف كنید: واقعیت آن است كه گرایش خانواده‌ها به استفاده از غذاهای آماده و رستوران‌ها در تعطیلات افزایش پیدا می‌كند و با این‌كه اعضای خانواده معمولا وقت بیشتری را در طول تعطیلات دارند، اما به دلیل نداشتن برنامه‌ریزی برای دید و بازدیدها و ساعاتی كه خارج از منزل هستند، تمایل به مصرف غذای غیرخانگی افزایش می‌یابد.

دكتر دارینی درباره حفظ نظم تغذیه‌ای می‌گوید: نحوه تغذیه صحیح بهتر است از كارشناسان تغذیه و سلامت پرسیده شود، اما آنچه از نظر روان‌شناسی دارای اهمیت است، بودن در كنار یكدیگر هنگام غذاخوردن است. اگر افراد براساس شغل و تعطیلاتی كه دارند، این امكان را دارند كه با یكدیگر باشند، بهتر است كه حتما در تعطیلات یكدیگر را برای غذاخوردن همراهی كنند و باهم باشند. 

با فرزندانتان بازی كنید: معمولا در طول تعطیلات حوصله فرزندان خانواده سر می‌رود. این موضوع با سن ارتباط دارد و حضور نداشتن در مدرسه جزو عوامل تشدیدكننده این موضوع است، اما نباید فراموش كنیم كه برای حفظ روال مطلوب و منطقی در زندگی باید بتوانیم از جسم و روان خود خوب مراقبت كنیم، یعنی از نیروی فكری خود در هر شرایطی استفاده كنیم و با داشتن برنامه‌ریزی برای خود یك زندگی سالم و شاد بسازیم.

به همین علت روان‌شناسان تاكید می‌كنند خانواده‌ها برنامه‌ای برای فرزند خود با توجه به سن، جنس و علاقه‌مندی‌های او در نظر بگیرند. می‌توان از خود فرزند نیز خواست فهرست علایق خود را بیان كند و خانواده براساس امكانات خود برای علایق فرزندش برنامه‌ریزی كند.

تعطیلات بهترین زمان برای وقت گذاشتن برای فرزندان است، اما معمولا بازی‌های رایانه‌ای جایگزین فعالیت اشتراكی با فرزندان شده است و حتی به خانواده‌ها توصیه می‌شود اگر زمان محدودی را برای استفاده از بازی‌های رایانه‌ای برای فرزند خود در نظر گرفته‌اید، می‌توانید هنگام بازی آنها را همراهی كنید. همچنین برای این‌كه فرزندان از درس دور نمانند، مروری بر تكالیف مدرسه نیز بهتر است كه در تعطیلات صورت گیرد.

آداب سفردسته جمعی را بیاموزید:  خیلی ها دوست دارند هنگام تعطیلات با گروه زیادی از دوستان و نزدیکان خود به سفر بروند. در واقع آنها با یک تیر دونشان می زنند؛ هم به مسافرت رفته اند و هم کنار افراد موردعلاقه خود هستند. اما چنین سفرهایی هم گاهی خسته کننده می شوند و فرد بدون اینکه لذتی برده باشد دوست دارد زودتر به خانه برگردد. البته علت های مختلفی ممکن است پشت این مساله باشد، به عنوان نمونه تقسیم نادرست وظایف، جور نبودن سلیقه ها یا رعایت نشدن حریم خصوصی افراد و یا در بسیاری از موارد عدم علاقمندی فرزندان خصوصا نوجوانان به این سفرهای دسته جمعی که باعث ایجاد ناراحتی برای والدین نوجوان می شود. برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی بهتر است قبل از سفر، خیلی روشن و بدون تعارف کردن وظایف هر کس در طول این دوره مشخص شود.

برای کاهش ناراحتی نوجوان تان نیز سعی کنید برنامه ای مختص نوجوان تان  طراحی کنید که البته مطابق با نظر و سلیقه شخصی وی باشد تا او نیز در این دست جمعها و مسافرتها کمتر بدخلقی کند.

داشتن برخی مهارت‌های زندگی به ما كمك می‌كند كه هم از نظر فردی تعطیلات خوبی داشته باشیم و هم از تنش‌هایی كه طی تعطیلات برای افراد اتفاق می‌افتد دور شویم

تنظیم زمان خواب در روزهای پایانی تعطیلات: تغییر در سیستم برنامه‌های روزمره افراد در نوروز بشدت به چشم می‌خورد و بارزترین آن تغییر زمان خواب و تغذیه افراد است. در بسیاری موارد خانواده یكدیگر را به بهانه تعطیلات به این برهم ریختگی و بیدار ماندن‌های شبانه تشویق می‌كنند.

كودكان نیز معمولا از قرار گرفتن در این بی‌نظمی ابراز رضایت می‌كنند و به این ترتیب ساعت خواب تغییر می‌كند و افراد دیرتر به خواب می‌روند حتی خانواده‌ها گاهی از افتخارات خود می‌دانند كه تا صبح بیدار بودیم و مثلا بازی می‌كردیم یا فیلم دیدیم، اما معمولا افراد بعد از تعطیلات نیز دچار نوعی كسالت می‌شوند و به زحمت می‌توانند از خواب برخیزند و به فعالیت‌های روزمره قبلی خود براحتی رسیدگی كنند، بنابراین بهتر است روی زمان خواب بخصوص در اواخر تعطیلات كنترل بیشتری داشته باشیم و شیوه زندگی خود را متناسب با شرایط زندگی روزمره خود تنظیم كنیم.

در مجموع داشتن برخی مهارت‌های زندگی به ما كمك می‌كند كه هم از نظر فردی تعطیلات خوبی داشته باشیم و هم از تنش‌هایی كه طی تعطیلات برای افراد اتفاق می‌افتد دور شویم. یكی از بهترین مهارت‌هایی كه همه ما باید بیاموزیم، مدیریت زمان است كه طی تعطیلات نیز باعث می‌شود زمانی مفرح، مفید و بدون تنش داشته باشیم.

نگاهی به اطرافتان بیندازید. هر جا که باشید، هر کاری که می‌کنید، بایستید و کمی اطرافتان را بررسی کنید. هر چیزی که می‌بینید: مبلتان، صندلی‌تان، میز کارتان، یخچالتان، غذایی که می‌خورید، اتوبوسی که برای رسیدن به محل‌کار سوار می‌شوید، … همه اینها یک زمان وجود نداشتند.

اگر کمی به عقب برگردیم، آدمها هم وجود نداشتند. زمین ۴.۵ میلیارد سال است که وجود دارد و آدمهای مدرن حدود ۲۰۰ هزار سال. رشد و پیشرفت شگرف انسان فقط طی ۲۰۰ هزار سال است که اتفاق افتاده است یعنی ۰.۰۰۴ ٪ از وجود زمین.

اینهمه چطور از هیچ ساخته شده است؟ همه اینها مدیون ذهن و قدرت تخیل انسان است. وقتی عقل انسانی روی این سیاره به وجود آمد، همه چیز به سرعت شروع به تغییر کرد و از آن به بعد هر روز رشد کرده و جدیدتر شد.

قدرت ذهن انسان فوق‌العاده است. بااینکه تا به امروز انسان بسیار جلو آمده و چیزهای زیادی یاد گرفته است اما هنوز نتوانسته همه رمز و رموز مغز انسان را دریابد. واقعیت تلخ این است که انسان‌های زیادی به خودشان زحمت نمی‌دهند که به مسائل از این دید نگاه کنند؛ بیشتر آدمها قدرتی که در دست دارند را نمی‌شناسند - قدرت تغییر دادن دنیا.

بااینکه اگر ذهنتان را به آن معطوف کنید، واقعاً می‌توانید دنیا را تغییر دهید اما اول باید کوچک شروع کنید -- اول باید چیزهایی که در اطرافتان است را تغییر دهید. بعد می‌توانید از آن بیرون بیایید. بهترین جایی که می‌توانید از آن شروع کنید، خودتان هستید. اول زندگی که دوست دارید داشته باشید را با همه زیبایی‌اش تجسم کنید.

از پایه شروع کنید: دوست دارید خانه‌تان چه شکلی باشد؟ آیا آن را تمیز، مرتب و منظم تصویر می‌کنید؟ یا مثل الان ریخته و پاشیده؟ روزتان را چطور تجسم می‌کنید؟ خوب، در دنیای ایدآلتان ممکن است جایی برای کار نباشد، اما یک برنامه عالی روزانه در محدوده‌ای که الان می‌توانید داشته باشید، برای شما چگونه است؟

آیا زود از خواب بیدار می‌شوید، کمی ورزش می‌کنید و یک شروع پرانرژی برای روزتان دارید؟ یا اینکه شب به موقع نخوابیده‌اید و به همین دلیل در آخرین لحظه با هزار بدبختی از خواب بیدار می‌شوید؟

برنامه روزانه‌ای که با آن مشکل دارید را عوض کنید، عادت‌های بدتان را تغییر دهید، و زندگی‌تان را تغییر دهید. همه آنها با قدرت ذهن شما امکان‌پذیر است. رمز کار تمرکز است. دنیا به طریقی نسبتاً ساده کار می‌کند. به طور کلی چیزی اتفاق می‌افتد و بر رخ دادن چیزی دیگر تاثیر می‌گذارد.

تنها راه پیش رفتن این است که تمرکزتان را روی کاری که در دست دارید معطوف کنید چون به همین ترتیب زندگی که می‌خواهید داشته باشید را خواهید ساخت.

تمام افکارتان باید روی یک جنبه از زندگی‌تان که می‌خواهید تغییر دهید متمرکز باشد. روی نحوه تغییر چیزها تمرکز کنید. اگر می‌خواهید اندامتان را درست کنید، باید تمرکزتان را روی غذاهای سالم، ورزش و زندگی سالم معطوف کنید. تصور کنید اندامی که همیشه دوست داشتید را دارید، بدنی که سلول‌های آن با غذاهای سالم و مغذی تشکیل شده‌اند، بدنی قوی و متناسب.

اگر می‌خواهید موسیقی‌دانی عالی شوید، باید خودتان، ذهنتان و لزوماً زندگی‌تان را در موسیقی غرق کنید. می‌خواهید یک نقاش یا مجسمه‌ساز شوید؟ باید همانطور زندگی کنید. هر چیزی یک نقطه شروع دارد - نیازی نیست همه چیز را کند پیش ببرید یا قدم‌های کوچک بردارید.

اگر تمرکز کنید می‌توانید زندگی یک هنرمند، آرشیتکت، موسیقی‌دان، سرمایه‌دار یا آشپز را داشته باشید. فقط باید آن زندگی را در ذهنتان ایجاد کنید. زندگی که آرزو دارید داشته باشید را با نوع موفق زندگی که دوست دارید داشته باشید اشتباه نگیرید. اینکه بخواهید آن کسی شوید که می‌خواهید ساده است اما اضافه کردن بقیه جزئیات به یک عمر نیاز دارد.

مثلاً یک رقصنده موفق شدن به سال‌ها یا حتی ده‌ها سال تمرین و پشتکار نیاز دارد اما فقط یک رقصنده شدن چیز زیادی طول نمی‌کشد. فقط کافی است که انتخاب کنید یک رقصنده باشید، سبک زندگی یک رقصنده را انتخاب کرده و همه خوبی‌ها و بدی‌های آن زندگی را بپذیرید. بعد باید به بهترین شکل ممکن سعی کنید داخل آن قالب زندگی کنید.

اینکه همیشه و هر لحظه متمرکز زندگی کنید کار سختی است - اما به مرور زمان ساده‌تر می‌شود و پیشرفت را در خودتان خواهید دید. اگر روی بهتر کردن خودتان و موقعیتتان تمرکز کنید، مطمئناً پیشرفت خواهید کرد. اما یادتان باشد: هیچ راه میان‌بری وجود ندارد.

ممکن است ناگهان بخت با شما یار شده و خیلی زود خودتان را در قطار سریع‌السیر پیشرفت ببینید اما ممکن است این اتفاق هم نیفتد. مدتی زمان می‌برد تا احساس کنید که پیشرفت کرده‌اید.

اما هر پیشرفتی که دارید، حتی کوچکترین آنها، باز هم پیشرفت به حساب می‌آید. پس مثبت باشید و تمرکزتان را از دست ندهید. اسیر دامی نشوید که ذهن بسیاری را در مسیر موفقیت، در مسیر زندگی که احساس می‌کنند برای کامل شدن باید داشته باشند، درگیر کرده است.

منفی‌گرایی خیلی بیشتر از کمونیسم آرزو بر باد داده است. برای پیشرفت لازم است که مثبت باشید. اگر مثبت باشید و باور داشته باشید که می‌توانید به هدفتان برسید، مطمئن باشید که این اتفاق خواهد افتاد. اگر به ذهنتان اجازه دهید که با منفی‌گرایی مسموم شود، هر کاری هم که بکنید، ناگزیر از شکست خواهید بود.

«چه فکر کنید که می‌توانید، چه فکر کنید که نمی‌توانید، در هر دو حالت حق با شماست.»
-- هنری فورد

دنیا از هیچ ساخته شده است. شما هم می‌توانید دنیای خودتان را از هیچ بسازید - فقط با استفاده از ذهنی که با آن متولد شده‌اید. از غوطه خوردن در افکار منفی که شما را عقب می‌کشند خودداری کنید.

اگر به دنبال پیشرفت هستید، پس نیاز به تغییر دارید - خودتان باید این تغییر باشید. بقیه چیزهای غیرضروری که زندگی‌تان را با آنها پر کرده‌اید را دور بریزید. همه چیز را ساده کنید. قالبی برای خودتان درست کنید و شروع به پر کردن آن کنید. به خودتان فرصت دهید که روی افکار مثبت تمرکز کنید - روی راهی که دوست دارید اوضاع پیش برود، روی تاثیری که دوست دارید بر جای بگذارید.

این کار را بارها و بارها تکرار کنید و همه افکار منفی را از خودتان دور کنید تا زمانی برسد که به آن افکار مثبت رسیده و آنها را به واقعیت تبدیل کنید. وقتی همه چیز روی غلطک افتاد، نیرویی که با خودتان می‌آورید راه را برایتان آسان‌تر خواهد کرد. شما قدرت تغییر دادن دنیا را دارید؛ هیچ بهانه‌ای ندارید که بگویید نمی‌توانید خودتان را تغییر دهید.